ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 36: ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ, Ο ΚΡΟΙΣΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗΣ

Συνεχίζουμε την παρουσίαση τών φετινών Μεγάλων Σήριαλ με τον επόμενο κατά σειράν τόμο, Σκρουτζ Μακ Ντακ, ο Κροίσος τής Λιμνούπολης, ο οποίος ανατυπώνει κάποιες παλιότερες πρώτες ιστορίες με το Σκρουτζ Μακ Ντακ, για να θυμούνται οι παλιοί (που μην αμφιβάλλετε, τις θυμόμαστε) και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, που δεν τις έχουν διαβάσει.

Ξεκινάμε με τα προβλήματα μεγέθους, σε σενάριο Rudy Salvagnini και σχέδιο Francesco Guerrini, που τα έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003, στο Μίκυ Μάους 1918. Κατά τη δοκιμή μιας ακτίνας τού Κύρου, που μεγαλώνει τα αντικείμενα, η ακτίνα χτυπάει το Σκρουτζ, ο οποίος σταδιακά αρχίζει να μεγαλώνει. Θα καταφέρει ο Σκρουτζ να σωθεί, και πώς θα εκμεταλλευτούν την ακτίνα οι Λύκοι;

Η ιστορία θα μπορούσε ίσως να είναι ενδιαφέρουσα, αλλά το σχέδιο είναι τόσο απαράδεκτο, που όχι μόνο χαλάει την ιστορία, αλλά και ολόκληρο το τεύχος. Καλύτερα αφήστε την για το τέλος, μια και το σχέδιο στις υπόλοιπες είναι από καλό έως πολύ καλό.

Ακολουθεί η ιστορία ο πλανήτης τών προφητών, σε σενάριο Rodolfo Cimino και σχέδιο Giorgio Cavazzano, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003 στο Μίκυ Μάους 1924. Βλέποντας σε ένα τσίρκο έναν εξωγήινο προφήτη(!) ο Σκρουτζ αποφασίζει να πάει στον πλανήτη τών προφητών, για να μάθει κι’ αυτός να προβλέπει το μέλλον. Θα τα καταφέρει; Ουδείς προφήτης στον τόπο του!

Συνεχίζουμε με το μυστικό τής δεσποινίδος Ευταξίας, σε σενάριο Alberto Savini και σχέδιο Lara Molinari, που το έχουμε ξαναδιαβάσει το 2003 στο Μίκυ Μάους 1908. Βλέποντας τη γραμματέα του να συμπεριφέρεται περίεργα, ο Σκρουτζ προσλαμβάνει το Χάρυ Βδέλλα να την παρακολουθήσει. Χρέη βοηθού αναλαμβάνει ο ίδιος ο Σκρουτζ, για να μην πληρώσει και δεύτερο άτομο. Τελικά, το μόνο που δεν πληρώνει είναι το δεύτερο άτομο, καθώς μέσα από μια σειρά από απίθανες καταστάσεις χρειάζεται να κάνει το ένα έξοδο μετά το άλλο. Εντελώς προβλέψιμα, η συμπεριφορά τής δεσποινίδος Ευταξίας οφειλόταν σε κάτι εντελώς αθώο, κάτι που μόνο ο Σκρουτζ δεν είχε προβλέψει.

Ακολουθεί η εκατομμυριούχος γκουβερνάντα, σε σενάριο Bruno Sarda και σχέδιο Giampaolo Soldati, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1766, με τον τίτλο πολυεκατομμυριούχος γκουβερνάντα. Μια γυναίκα, που κάποιοι την κυνηγούν, αφήνει αμανάτι τα ανίψια της στο Σκρουτζ. Μέχρι να επιστρέψει, τα ελαφρώς άτακτα παιδάκια τα κάνουν όλα λίμπα στο θησαυροφυλάκιο. Η ιστορία τελειώνει με αίσιο τέλος για όλους. Όλους; Χμ…

Ακολουθεί ο τουρισμός εικονικής πραγματικότητας, σε σενάριο Carlo Gentina και σχέδιο Maximino Tortajada Aguilar, που τον έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1772. Οι επιστήμονες του Σκρουτζ φτιάχνουν ένα ρομπότ, το οποίο τού επιτρέπει, μέσω εικονικής πραγματικότητας, να συμπεριφέρεται σαν να είναι στο μέρος που βρίσκεται το ρομπότ. Ο Ντόναλντ τού προτείνει να το παραγάγει μαζικά και να το χρησιμοποιήσει για εικονικό τουρισμό. Η ιδέα φαίνεται καλή, αλλά…

Συνεχίζουμε με το διαπλανητικό εμπόριο, σε σενάριο Rodolfo Cimino και σχέδιο Alessandro Gottardo, που το έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000, στο Μίκυ Μάους 1759. Αλωνίζοντας το σύμπαν για πλανήτες με τους οποίους θα μπορούσε να διεξαγάγει εμπόριο, το μόνο που βρίσκει ο Σκρουτζ είναι δύο πλανήτες που είναι εντελώς αυτάρκεις. Το μόνο που κατορθώνει ο Σκρουτζ είναι να δημιουργήσει μια κατάσταση αντίστοιχη αυτής στην Περιπέτεια στην Τράλλα Λα, χωρίς όμως τις δραματικές συνέπειες της ιστορίας τού Μπαρκς.

Συνεχίζουμε με τη συσκευασμένη τύχη, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Luciano Gatto, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 2000 στο Μίκυ Μάους 1769. Ο Σκρουτζ πείθει το Γκαστόνε να συσκευάσουν την αστείρευτη τύχη του σε… κονσέρβες και να την πουλήσουν. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Τελειώνουμε με την ιπτάμενη εξυπηρέτηση, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Giorgio Cavazzano, που την έχουμε ξαναδιαβάσει το 1999 στο Μίκυ Μάους 1736. Ο Ντόναλντ συνεταιρίζεται με έναν εφευρέτη, που έχει εφεύρει ιπτάμενους δίσκους… σερβιρίσματος, και ανοίγουν μια ταβέρνα που αξιοποιεί αυτή την εφεύρεση. Η ταβέρνα κάνει θραύση, αφήνοντας άδειο το εστιατόριο πολυτελείας τού Σκρουτζ. Θα μπορέσει ο Σκρουτζ να αντιδράσει;

Έχουμε λοιπόν μια επιλογή από πρώτες ιστορίες, με ήρωα το Σκρουτζ, οι οποίες κυκλοφόρησαν μεταξύ 1999 και 2003. Με εξαίρεση την πρώτη ιστορία, που το σχέδιο την αδικεί, θα έλεγα ότι, χωρίς να πρόκειται για αριστουργήματα, οι ιστορίες είναι κλασικά παραδείγματα της Ιταλικής σχολής, που διαβάζονται ευχάριστα. Ένα 7-8 το βάζουμε άνετα στον τόμο.

Τις παρουσιάσεις τών καλοκαιρινών τόμων τού Μίκυ Μάους μπορείτε να τις διαβάσετε συγκεντρωμένες στην κατηγορία καλοκαίρι 2012.

About Kriton

I reversed the polarity of the neutron flow...
This entry was posted in Comics, Ελληνικά Κόμικς, Ιστορίες από το Μίκυ Μάους, Παρουσίαση: Μεγάλα Σήριαλ, Παρουσίαση: Μεγάλα Σήριαλ - Καλοκαίρι 2012, Τα μεγάλα σήριαλ and tagged , , , . Bookmark the permalink.

10 Responses to ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΗΡΙΑΛ 36: ΣΚΡΟΥΤΖ ΜΑΚ ΝΤΑΚ, Ο ΚΡΟΙΣΟΣ ΤΗΣ ΛΙΜΝΟΥΠΟΛΗΣ

  1. Ο/Η Corto λέει:

    Οι «Εκατομμυριούχος γκουβερνάντα», «Συσκευασμένη τύχη» και «Ιπτάμενη εξυπηρέτηση», δείχνουν από μια πρόχειρη ματιά, σαν οι πιο ελκυστικές, σε σχέση με το σκίτσο.

    Θα έχω σαφώς περισσότερα να πω, όταν θα διαβάσω το τομάκι. Πάντως, σαν αφιέρωμα κατά κάποιον τρόπο στον Σκρούτζ, περίμενα κάτι παραπάνω…

    Μου αρέσει!

    • Ο/Η Corto λέει:

      Να σχολιάσουμε όμως και τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα του δημοψηφίσματος μας, σχετικά με το περιοδικό Μίκυ Μάους και την γνώμη των αναγνωστών. Παρουσιάζει αρκετό ενδιαφέρον η ετυμηγορία τους…

      Φτάσαμε λοιπόν στις 66 ψήφους και να ευχαριστήσουμε θερμά τους αναγνώστες και τα μέλη μας, που μπήκαν στον κόπο να αφήσουν την γνώμη τους.

      Από αυτές, οι 31 λένε ότι «Όλα πηγαίνουν μια χαρά» και ηγούνται στην ψηφοφορία.

      Ακολουθούν οι 16 ψήφοι του «Κινείται σε μέτρια επίπεδα»

      Στην τρίτη θέση έχουμε την άποψη ότι «Δεν με ικανοποιεί», με 12 ψήφους

      4 αναγνώστες μας «δεν είχαν άποψη»

      2 από αυτούς πιστεύουν ότι «Χρειάζεται αλλαγές»

      Ενώ είχαμε και μια άλλη άποψη, εκτός ερωτημάτων μας(«θα μπορούσε να είναι καλύτερο»).

      Απ` ότι λοιπόν διαπιστώνουμε, το μεγαλύτερο μέρος όσων πήραν μέχρι στιγμής μέρος στο δημοψήφισμα, θεωρεί ότι η έκδοση είναι «μια χαρά». Αυτό σημαίνει ότι σίγουρα τους ικανοποιεί και δεν θεωρούν πως χρειάζεται κάποιου είδους βελτίωση. Η πλειοψηφία σαφώς και καθορίζει τα αποτελέσματα αυτών των ψηφοφοριών και έτσι πρέπει να συμβαίνει γενικότερα στη ζωή μας και σ` άλλους τομείς. Για να δούμε πως θα εξελιχθεί η συνέχεια, μιας αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσας εξέλιξης, στην ιδέα που είχαμε προ 2 μηνών…

      Μου αρέσει!

  2. Ο/Η vellevelle λέει:

    Το όλα μια χαρά δεν το περίμενα να επικρατεί. Η ποιότητα του χαρτού των εκδόσεων και τα χρώματα είναι ωραία και γενικώς η διανομή είναι σταθερή (με εξαιρέσεις στιγμές που θύμιζε τα Μίκυ προς 25ετίας που άλλο η διανομή στην επαρχία και άλλο στη μεγάλη πόλη).

    Όμως οι ιστορίες θα έπρεπε να είναι συγκλονιστικές.

    Τόσα χρόνια έχουν μαζευτεί υπεραριστουργήματα και απλά περιμένουν έκδοση. Εντωμεταξύ και οι επαναλήψεις ιστοριών είναι μάλλον συχνές.

    Μου αρέσει!

    • Ο/Η Corto λέει:

      Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου Βασίλη. Όμως, ας μην ξεχνάμε, ότι ανάμεσα στους συμμετέχοντες στο δημοψήφισμα μας, σίγουρα συγκαταλέγονται και νεότεροι ηλικιακά φίλοι του περιοδικού, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στις παλαιότερες ιστορίες – εκδόσεις. Ίσως αυτό να έπαιξε καταλυτικό ρόλο, στην μέχρι στιγμής διαμόρφωση του αποτελέσματος, που δεν είναι και το τελικό.

      Μου αρέσει!

  3. Ο/Η vellevelle λέει:

    Μμμ σίγουρα. Θα δούμε λοιπόν.

    Να παρατηρήσω τέλος ότι η αιώρα του θείου Σκρούτζ στο εξώφυλλο θα εξαφανιστεί σε δευτερόλεπτα αν τοποθετηθεί σε παραλία με κόσμο…

    Μου αρέσει!

    • Ο/Η Kriton λέει:

      Εγώ έχω άλλα θέματα με το εξώφυλλο:

      Κατ’ αρχάς, το καλαμάκι σε σχήμα δολαρίου, που πρέπει να είναι πιο ακριβό απ’ τα συνηθισμένα καλαμάκια, αφού έχει περισσότερο υλικό. Αν, μάλιστα, οι διάφορες προεξοχές είναι και κούφιες, μέρος του αναψυκτικού θα μπαίνει εκεί μέσα και θα χαραμίζεται. Επομένως, δεν νομίζω ότι ο Σκρουτζ θα χρησιμοποιούσε ποτέ τέτοια καλαμάκια.

      Έπειτα, είναι και ο πάγος. Γεμίζοντας το ποτήρι με πάγο, ουσιαστικά παίρνεις νερό στην τιμή τού αναψυκτικού. Ακόμα κι εγώ ξέρω να ζητάω να μη μου βάζουν πάγο στο ποτήρι, πόσο μάλλον ο Σκρουτζ. (Αν και σίγουρα θα πουλάει τα αναψυκτικά με άφθονο πάγο, ώστε να αυξάνει τα κέρδη του!)

      Μου αρέσει!

  4. Ο/Η vellevelle λέει:

    Χα! Σωστά, αλλά σκέφτηκα το υπέρτατο:

    Οι Έλληνες εκδότες του περιοδικού ζήτησαν αποκλειστική φωτογράφηση από το Θείο Σκρουτζ οπότε όλο το σκηνικό δεν είναι δικό του.

    Εννοείται ότι ξαπλώστρα, ποτήρια, καλάμάκια κτλ θα του την δώσουν δώρο και θα του προσφέρουν και αμοιβή για τη φωτογράφιση.

    Τέτοια κόλπα με ηλιοθεραπείες και τεμπελιές δεν τα κάνει ο Θείος.

    «Γιατί να ψήνομαι στον ήλιο όταν τα δολλάρια ,περιμένουν εκεί έξω;» Τον ακούω να λέει.

    Όταν όμως κάθεται και τα δολλάρια έρχονται, τότε μάλιστα! Δεν ξοδεύει και θερμίδες για να τα αποκτήσει κιόλας!

    Μου αρέσει!

  5. Ο/Η thespian7 λέει:

    Καλημέρα και Καλό Σαββατοκύριακο!

    Σχετικά με το δημοψήφισμα τείνω να συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες,οι νεαρότερες ηλικίες έχουν τον κύριο λόγο σήμερα.Έχουν προσαρμόσει την αισθητική τους στα τρέχοντα εκδοτικά δρώμενα και κρίνουν ανάλογα.

    »Τόσα χρόνια έχουν μαζευτεί υπεραριστουργήματα και απλά περιμένουν έκδοση».

    Αυτή η φράση μου θυμίζει την συζήτηση που έκανα κάποτε μ’ένα φίλο για το τι είναι καλό και κακό κόμικ.Το συμπέρασμα παραμένει υποκειμενικό και αδιέξοδο κατά μία έννοια.Σίγουρα για εμάς τους »ημι-δεινόσαυρους» τα »υπεραριστουργήματα» ανήκουν όχι και στο τόσο κοντινό παρελθόν αλλά εντελώς αντικειμενικά υπάρχουν πάμπολλα αριστουργήματα τα οποία ανήκουν πλέον στο Πάνθεον της Ένατης Τέχνης.

    Τελευταία ξεφύλισσα για πολλοστή φορά το Mickey Parade 76 και δεν μπόρεσα να αντισταθώ ξανά στην ίδια σκέψη που κάνω από τα πρώτα χρόνια της εφηβείας μου:»Γιατί ρε μαμώτο δεν υπάρχουν στα Ελληνικά αυτές οι ιστορίες;»Βλέπετε υπάρχει ακόμα αυτό το συναισθηματικό δέσιμο με το συγκεκριμένο έντυπο γιατί ήταν το πρώτο ξένο κόμικ που έπιασα εκστασιασμένος στα παιδικά μου χέρια κι επίσης το πρώτο κόμικ το οποίο μετέφρασα με θρησκευτική ευλάβεια το 1986…..

    Δεν πειράζει,ας φροντίσουμε ν’ανακαλύπτουμε αυτούς τους χάρτινους,εικονογραφημένους θησαυρούς εμείς και τα παιδιά μας κι ας μην πολυκαταλαβαίνουμε την γλώσσα στην οποία τις βρήκαμε,δεν θα κοιτάξουμε το γάιδαρο στα δόντια.

    Αγέραστες μνήμες,ασορτί μ’εμάς,τους αιώνιους νεανίσκους! 🙂

    Μου αρέσει!

  6. Ο/Η vellevelle λέει:

    Έχεις δίκιο Βαγγέλη και πολύ περιεκτικά δωσμένη η φράση!
    οι νεαρότερες ηλικίες έχουν προσαρμόσει την αισθητική τους στα τρέχοντα εκδοτικά δρώμενα και κρίνουν ανάλογα. Φαντάζομαι ότι το ίδιο μπορεί να έλεγαν όσοι »μεγάλοι» έβλεπαν τα Μίκυ Μάους στη δική μας παιδική ηλίκία και έλεγαν ότι τα πιο παλιά ήταν καλύτερα.
    Σήμερα τα παιδιά προσαρμόζονται στις νέες ιστορίες, αλλά ταυτόχρονα με τις επανεκδόσεος παλαιοτέρων ιστοριών μπορούν να συγκρίνουν και να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

    Οπότε -πανηγυρικά να πω και κάτι καλό- ότι οι εκδόσεις καλά κάνουν και επανεκδίδουν παλιές ιστορίες γιατί το κοινό των Μίκυ Μάους διαρκώς ανανεώνεται.

    Μου αρέσει!

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.