ΝΕΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 164—ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Κυκλοφόρησε σήμερα το τεύχος 164 τού νέου Μίκυ Μάους, με τον Μίκυ και τον Γκούφυ να διασχίζουν την Αμερική με ένα κλασικό αυτοκίνητο. Πάμε να δούμε τι άλλο μάς επιφυλάσσει το καινούργιο τεύχος.

Όπως κάθε εβδομάδα, είδαμε πρώτα τα περιεχόμενα του τεύχους και το βράδυ, αφού το διαβάσαμε, προσθέσαμε και τα σχόλιά μας.

Προεπισκόπηση του τεύχους μπορείτε να δείτε εδώ.

Όπως και την περασμένη εβδομάδα, το τεύχος ξεκινά με ένα εισαγωγικό άρθρο για τη βασική ιστορία τού τεύχους.

Η βασική ιστορία, λοιπόν, έχει τίτλο στον δρόμο. Το σενάριο είναι του Fausto Vitaliano και το σχέδιο είναι του Paolo Mottura. Αποτελεί παρωδία τού ομώνυμου μυθιστορήματος τού Jack Kerouac. Είναι σε δύο μέρη, που, όπως και στην Ιταλία, τα διαβάζουμε αμφότερα στο ίδιο τεύχος.

Ο Μίκυ, ένας επίδοξος συγγραφέας, αναλαμβάνει να μεταφέρει για λογαριασμό ενός εκδότη δύο ρολά τυπογραφικό χαρτί στα γραφεία του στην άλλη άκρη της Αμερικής. Όταν πηγαίνει να βγάλει εισιτήριο, συνειδητοποιεί ότι κάποιοι του έχουν κλέψει τα χρήματα. Τότε συναντά τον Γκούφυ, έναν ταξιδιώτη, φιλόσοφο και μερικές φορές ένα σωρό άλλα πράγματα, ο οποίος προσφέρεται να τον βοηθήσει να φτάσει στον προορισμό του χωρίς χρήματα. Ανεβαίνουν λοιπόν σε ένα εμπορικό τραίνο και ξεκινάνε να διασχίζουν την Αμερική. Όμως, ποιοι είναι οι δύο τύποι, που τους κυνηγούν; Ποιοι είναι οι άλλοι δύο τύποι, που τους κυνηγούν κι αυτοί; Γιατί τους κυνηγούν, και γιατί ο εκδότης δεν έστειλε τα ρολά με το ταχυδρομείο;

Ένα ταξίδι στα υπέροχα τοπία της Αμερικής, με εκπληκτικό σχέδιο από τον Mottura. Ωραίος και ο Μίκυ του, κάπως αλλόκοτοι οι υποστηρικτικοί του χαρακτήρες και μόνο ο Γκούφυ του δεν μ’ αρέσει, που και αλλόκοτη φάτσα έχει, και τονίζεται έντονα η διαφορά ύψους, που έχει με τον Μίκυ. Η υπόθεση είναι περισσότερο ατμοσφαιρική, παρά αφηγηματική, αν και υπάρχει υποβόσκουσα και η περιπέτεια με τα ρολά και τους τέσσερις τύπους, που τους κυνηγούν. Τελικά καταλήγει να είναι μια αυτοαναφορική περιγραφή τού πώς γράφτηκε η ίδια η ιστορία. Εννιάμισι με δέκα.

Το έβαλα το δεκάρι, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω και κάποιες σκέψεις. Η ιστορία αυτή είναι σαφώς ιστορία για μεγάλους. Πραγματικά δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσα, αν τη διάβαζα μικρός. Ίσως να μου άρεσε η εναλλαγή τοπίων, ίσως να με εντυπωσίαζε και το πώς ο Γκούφυ κατάφερνε πάντα να τον βοηθάνε χωρίς αμοιβή όλοι όσους συναντούσε. Θα με τρόμαζαν, όμως, κάποιοι από τους βοηθητικούς του χαρακτήρες, έτσι που είναι σχεδιασμένοι, ενώ μάλλον δεν θα αποκόμιζα και πολλά από την υπόθεση. Ακόμη περισσότερο, δεν ξέρω τι θα γινόταν, αν αυτή ήταν η πρώτη ιστορία, που διάβαζα, αντί για τις πηγές των Μογγόλων, ή τι θα γινόταν αν κάθε εβδομάδα το Μίκυ Μάους είχε τέτοιες ιστορίες. Είναι πιθανόν ότι δεν θα συνέχιζα να παίρνω το περιοδικό. Όσοι έχετε παιδιά, θα τους δίνατε αυτή την ιστορία, να τη διαβάσουν; Αν τη διάβασαν, πώς αντέδρασαν;

Ακολουθεί η ιστορία εκδρομή στην εξοχή, σε σενάριο Gaja Arrighini και σχέδιο Giada Perissinotto.

Τα παιδιά πηγαίνουν σχολική εκδρομή, προετοιμασμένα ν’ αντιμετωπίσουν τα πάντα, περιλαμβανομένων άγριων ιθαγενών και εξωγήινων. Τελικά, κάπου θα τους χρειαστεί όλη αυτή η προετοιμασία.

Όμορφο σχέδιο για ιστορία με τον Τζούνιορ και πλακατζίδικη υπόθεση. Ένα οκτώ νομίζω ότι το αξίζει. Εδώ δεν υπάρχουν ενδοιασμοί!

Συνεχίζουμε με την ιστορία μια μικρή λεπτομέρεια, σε σενάριο Marco Bosco και σχέδιο Alberto Lavoradori, από τη σειρά τι κάνουμε σήμερα; (Ευτυχώς με ελληνικό ερωτηματικό!)

Οι Λύκοι αποφασίζουν να παρεισφρήσουν σε μια κοσμική εκδήλωση ως παρκαδόροι και να κλέψουν μερικά από τα ακριβά αυτοκίνητα των καλεσμένων. Το κόλπο πετυχαίνει, αλλά τους ξέφυγε μια μικρή λεπτομέρεια.

Κακάσχημο σχέδιο από τον Lavoradori, που το μόνο καλό, που μπορούμε να πούμε γι’ αυτό, είναι ότι έχουμε δει και χειρότερα. Εκεί τα καρέ ήταν γεμάτα μυστηριώδη ρομβάκια, ενώ εδώ είναι γεμάτα μυστηριώδεις παύλες. Η ιστορία είναι ουσιαστικά ένα γκαγκ, αρκετά καλοστημένο, οπότε ένα περιποιημένο έξι θα το βάλουμε.

Το τεύχος κλείνει με την ιστορία οι σπόροι τού ανέμου, σε σενάριο Carlo Panaro και σχέδιο Ottavio Panaro.

Η Τζένυ βρίσκει σε μια σπηλιά κάτι παλιούς ινδιάνικους σπόρους, που άμα τους βάλεις στο νερό, παράγουν ένα δροσερό αεράκι. Φυσικά θα τους αξιοποιήσει εμπορικά με τον Λούλη, φυσικά ο Σκρουτζ θα καταφέρει να τους πάρει από τη Τζένυ και φυσικά θα φάει τα μούτρα του από την πλεονεξία του.

Το σχέδιο είναι μέτριο. Η ιστορία είναι φορμουλαϊκή, αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα ένα εκτεταμένο στήσιμο για το γκαγκ τής τελευταίας σελίδας. Δεν παύει, όμως, να είναι όμορφη. Επτά.

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε την ιστορία ο τραγικός αυλητής, σε σενάριο Fabio Michelini και σχέδιο Fabio Celoni.

Αυτήν την εβδομάδα έχουμε δύο ιστορίες από το Topolino 3109, που κυκλοφόρησε στις 20 Ιουλίου 2015, συμπληρωμένες με δύο παλαιότερες ιστορίες από το 2003.

Εξαιρετική η πρώτη ιστορία, απογοητευτική η ιστορία με τους Λύκους και αρκετά καλές οι υπόλοιπες ιστορίες. Συνολικά θα βάλουμε στο τεύχος γύρω στο οκτώ με οκτώμισι.

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.