Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε παρουσιάσει ένα καρέ από μια ιστορία τού Φάντομ Ντακ με κάπως… ιδιαίτερη μετάφραση, όπου ο Γκαστόνε φερόταν να ετοιμάζεται να καθίσει να φάει ένα αχνιστό πιάτο… μπάμιες με φιστίκια!
Στο άρθρο είχαμε είχαμε δώσει και ένα σύνδεσμο προς μία εξωτική συνταγή, που βρήκαμε ψάχνοντας στη google, όπου, μεταξύ τών υλικών, περιλαμβάνονταν μπάμιες και φιστίκια.
Φαντάζομαι, όμως, ότι, όταν ακούμε για μπάμιες, ο νους μας δεν πάει σε κάτι τόσο εξωτικό, αλλά στις γνωστές μας λαδερές μπάμιες. Λίγο η πρόκληση τού εγχειρήματος, λίγο η διαρκής μας αναζήτηση για νέες γευστικές εμπειρίες, μας έκαναν να δοκιμάσουμε αυτό το πιάτο.
Η συνταγή είναι απλή. Ξεκινάμε να φτιάξουμε μπάμιες με την παραδοσιακή συνταγή. Όταν έχουν πάρει μερικές βράσεις, προσθέτουμε τα φιστίκια, ανακατεύουμε, και αφήνουμε το φαγητό να σιγοβράσει μέχρι να μαλακώσουν οι μπάμιες. Ένα φλιτζάνι τού τσαγιού φιστίκια (peanuts, όχι αράπικα) για 1 κιλό (κατεψυγμένες :-() μπάμιες είναι αρκετά.
Ωραίο φαίνεται. Τρώγεται, όμως;
Ε, λοιπόν, ναι! Από γεύση κυριαρχεί η γεύση τής λαδερής μπάμιας. Τα φιστίκια προσφέρουν μόνο μια ελαφριά γεύση ξηρών καρπών, που δεν πάει άσχημα με το υπόλοιπο φαγητό. Εκεί που είναι η μεγάλη συνεισφορά τών φιστικιών είναι στην υφή, όπου σου δίνουν κάτι ελαφρώς τραγανό να μασήσεις, συμπληρώνοντας έτσι τις μαλακές μπάμιες. (Όταν λέμε τραγανό, δεν εννοούμε σαν τα στραγάλια, καθώς τα φιστίκια μαλακώνουν στο μαγείρεμα.)
Τελική ετυμηγορία: Καλό! Θα φαγωθεί όλο!
Ως προς το αν θα το ξαναφτιάξω, εξαρτάται. Όπως είπαμε, γευστικά, αυτό που κυριαρχεί είναι η γεύση τής μπάμιας, οπότε τα φιστίκια κάπου περισσεύουν και καλύτερα θα συνόδευαν π.χ., ένα ποτηράκι ρακή, όπως έκανα με κάποια από τα τα περισσευούμενα. Από την άλλη, η υφή ήταν ενδιαφέρουσα, οπότε θα άξιζε να την ξαναδοκιμάσω, ιδίως αν έχω καλεσμένους, για να δω τις αντιδράσεις τους. Αν ποτέ έρθετε στο σπίτι, ξέρετε τι θα σας ετοιμάσω!
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .
Εγώ θα έβαζα φιστίκια Αιγίνης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂 🙂 Καλή παραλαγή, Δημήτρη!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εδώ τα σχόλια μας περιμένουν βασικά τον πλέον αρμόδιο, αυτής της ατάκας που έγινε πιάτο! Μα ποιός να είναι αυτός…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν έχω τι να πω στο συγκεκριμένο άρθρο!!!Καταπληκτική συνταγή και ευχαρίστως θα το έφτιαχνα αν μου άρεσαν οι μπάμιες!!!Δυστυχώς δεν μου αρέσουν καθόλου!!!….
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Αφιερωμένο εξαιρετικά
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Το άκουσα 2 φορές! Έξοχο! Τι να πω άλλο… Ανδρεάδης, πολυαγαπημένος, με άμεση σχέση με τα κόμικς και σε τόσο επίκαιρο στίχο… Πάλι έγραψες, Κρίτωνα!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δηλαδή τι σχέση είχε με τα κόμικς;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γράψε «Λογοθέτης», ή «Λογό» στην google και θα δεις…πως γράφτηκε η ιστορία της γελοιογραφίας στην Ελλάδα, από τι χαρισματικούς ανθρώπους…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
ΟΚ 🙂 τώρα το googlάρω!!Να χρησιμοποιούμε και σύγχρονες εκφράσεις μην μένουμε πίσω!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μετά που θα ολοκληρώσεις την έρευνα, κάνε του κι ένα αφιερωματάκι με φωτογραφίες, να το αναρτήσουμε! Τα βίντεο στα βρίσκω εγώ. Είδες πως βγαίνουν οι ιδέες και γίνονται πράξη; Στο «πίτς φυτίλι», που λέγαμε κάποτε!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πολύ ευχαρίστως!!!Αλλά θα με βοηθούσε εάν μου λέγατε το μικρό του..!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιάννης.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ωραία θα κάνω μια σχετική αναζήτηση και θα στείλω μήνυμα στον Corto!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παρουσίαση έτοιμη!!!Έγραψα και στοιχεία από το βιογραφικό του και είναι κομπλέ…..Φωτογραφίες δεν έβαλα επειδή και να βάλω δεν θα μπορείτε να τις ανοίξετε!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παλιό αλλά καλό!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Άαα, όλα κι όλα. Ένα καλό κομμάτι χαρούπι είναι must!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
🙂 😉
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μικρός θα τις έτρωγα αναγκαστικά δυστυχώς. Τώρα όμως απλώς πρέπει να κάνω μια δοκιμή για αυτό το έδεσμα.
Άραγε με αγκινάρες ταιριάζει το κόλπο;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπλιαξ…..Δεν τα έχω συνηθίσει να τα τρώω όλα αυτά οπότε μου φαίνονται κάπως περίεργα…!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Με τι;…χαρούπι; Από την πόρτα σου περνώ και τηγανίζεις ψάρια…:) 🙂 Με αυτό άρθρο, ψυχεδελιαστήκαμε εντελώς! 🙂 Χίπηδες μου θυμίζει η κατάσταση!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χεεχεχχε…έτσι όπως τα λες φίλτατε…!!!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Οοχι ρε Κριτωνα!!!! Με προλαβες!!!! 😦 😦 Και τοοσο που ηθελα να ειμαι ο πρωτος που θα μαγειρευε «μπαμιες με φυστικια»!!! Εκανες ακριβως αυτο που ηυελα να κανω εγω . Τελικα δεν μου βγηκε σε καλο αυτο το ρητο του «Τεμπελχανιδιου Πανεπηστημιου» που ελεγε : «Αναβαλε για αυριο, αυτο που μπορεις να κανεις σημερα»!! 🙂 🙂 Ετσι προλαβες εσυ και τις εκανες πρωτος ….
Τελως παντων . δεν πειραζει… Ειμαι υπερυφανος για σενα.. 🙂 Μπραβο φιλε μου!!! Συγχαριτηρια 🙂 θα τις φτιαξω και εγω με τη πρωτη ευκαιρια…
Ξανα μπραβο!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σε πρόλαβε Ανδρέα….Πάντως ωραιότατο άρθρο που βγάζει πολλές….γεύσεις!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όπως θα έλεγε ο Έκτορας Μποτρίνι (αν δεν μας έπαιρνε με τις κλοτσιές):
«Μπάμιες με φιστίκια. Δοκιμάστε τις!»
Τελικά, όσο έμεναν, τόσο πιο ωραίες γινόντουσαν. Μάλλον θα τις ξαναφτιάξω!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Χαχαχααχ παρακολουθούσα την εκπομπή του καμιά φορά και αυτούς που είχαν τα μαγαζιά μόνο με κλοτσιές δεν τους έδιωχνε!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!