ΚΟΜΙΞ WIKI ΤΕΥΧΟΣ 5—ΤΟ ΠΕΤΡΑΔΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΓΙ

Τη Δευτέρα το βράδυ κυκλοφόρησε με κάποια καθυστέρηση και με αρκετά διαφορετικά περιεχόμενα από αυτά που είχαν ανακοινωθεί, καθώς δεν ήταν έτοιμα έγκαιρα, το πέμπτο τεύχος τού ηλεκτρονικού περιοδικού τής Κόμιξ Wiki . Πάμε να του ρίξουμε μια ματιά.

Το τεύχος ξεκινά με τα Κόμιξ News, που εστιάζουν σε νέες αμερικανικές εκδόσεις κόμικς τής Ντίσνεϋ. Ενδιαφέρουσες ειδήσεις, αλλά ένα ξαναδιάβασμα χρειαζότανε, καθώς υπάρχουν πολλά λάθη στα κείμενα.

Ακολουθεί η ιστορία παράδοση μετ’ εμποδίων, σε σενάριο ΚΟΜΙΞ και σχέδιο Angel.tze. Η ιστορία ξεκινά με ένα πολύ καλοφτιαγμένο εξώφυλλο…

…το οποίο δεν έχει και πολλή σχέση με το σχέδιο της ιστορίας αυτής καθ’ αυτής. Να υποθέσω ότι το σχεδίασε κάποιος άλλος;

Ο Ντόναλντ κρύβεται από τον Σκρουτζ, επειδή του χρωστάει δύο δολάρια, αλλά ο Σκρουτζ θα βρει τρόπο να του τα πάρει υπό τη μορφή εργασίας, χωρίς να χρειαστεί να τον δει.

Η ιστορία θα έλεγα ότι κάνει κοιλιά σε αρκετά σημεία, ενώ ακόμα δεν έχω καταλήξει στο αν ο καινούργιος ήρωας, που εμφανίζεται στην ιστορία, χρειαζόταν να προστεθεί ή όχι. Όμως, η ιστορία έχει κάποιες εξωφρενικές φάσεις, που με έκαναν να σκάσω στα γέλια, οπότε ένα επτά θα το πάρει.

Ο χρωματισμός είναι επαγγελματικός, όπως και στο προηγούμενο τεύχος, μετριάζοντας τις αδυναμίες τού σχεδίου. Όσο για το σχέδιο, δεν χρειάζεται να πούμε κάτι, αφού το έχει ήδη πει ο ίδιος ο Angel.tze στα σχόλιά του: κάποια κομμάτια της δεν είναι καλά σχεδιασμένα.

Ακολουθεί το πρώτο μέρος τής ιστορίας το πετράδι τού Που Γι, σε σενάριο και σχέδιο JimR. Και πάλι έχουμε ένα εσωτερικό εξώφυλλο…

…αυτή τη φορά στο ίδιο στυλ με την ίδια την ιστορία. Μη μου πείτε ότι έχετε δει εντυπωσιακότερη αρχή!

Ο Σκρουτζ και ο Ντόναλντ πηγαίνουν στην έρημο τής Ιορδανίας προς αναζήτησιν θησαυρού, ενώ παρακολουθούνται από μία οργάνωση με τα αρχικά C.N. (Το τι σημαίνουν, διαλέξτε και πάρτε, μια και δεν νομίζω να εξηγούνται στην ιστορία.) Στο δρόμο τους θα βρουν μυστηριώδη γκραφίτι (και όχι γκράφιτι, όπως επιμένουμε να τα λέμε στην Ελλάδα), βράχους που πέφτουν από ψηλά, και τελικά θα καταλήξουν στην αρχαία πόλη τής Πέτρας.

Η συνέχεια (ίσως) στο επόμενο τεύχος.

Επειδή δεν τον συναντήσαμε ακόμα, να αναφέρουμε ότι ο Που Γι τού τίτλου τής ιστορίας ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της Κίνας.

Άκρως ενδιαφέρουσα ιστορία, που σε κάνει να ανυπομονείς να μάθεις τι θα γίνει παρακάτω, διανθισμένη με αρκετό χιούμορ, που σε κάνει να σκας στα γέλια. Προσέξτε πολύ προσεκτικά τα αρχαία(;) γκραφίτι στον βράχο. Μπορείτε να τα αναγνωρίσετε όλα; Οκτώ με οκτώμισι στο σενάριο.

Και πάλι επαγγελματικός χρωματισμός, αλλά και πάλι θα αφήσουμε τον δημιουργό να μιλήσει για το σχέδιο: Το σχέδιο δεν το θεωρώ και τόσο καλό! Μάλλον ερασιτεχνικό…

Το «ίσως», για τη συνέχεια, το βάλαμε διότι, σε συνοδευτικό του σχόλιο, ο JimR αναφέρει ότι η ιστορία αυτή γράφεται σε «μέρη» της μιας σελίδας, προοριζόμενα για ανάρτηση στον λογαριασμό του στο facebook και ότι λόγω πίεσης χρόνου δεν ξέρει πόσα τέτοια μέρη θα έχει έτοιμα για το επόμενο τεύχος.

Η επόμενη ιστορία προέρχεται από το Duck Weekly και έχει τίτλο ο πολυγλωσσικός διερμηνέας. Το σενάριο είναι της glitteringgoldie και το σχέδιο του duckavenger.

Ο Ντόναλντ δανείζεται μια εφεύρεση του Κύρου, που κάνει τον χρήστη της να μιλά ξένες γλώσσες, για να εντυπωσιάσει τη Νταίζυ, μιλώντας της Γαλλικά. Τι θα μπορούσε να πάει στραβά;

Καλούτσικο σχέδιο, ωραίος χρωματισμός, εξωφρενική κατάληξη, ιδίως αν είστε γαλλομαθείς, αλλά και ένα γκαγκ τύπου MAD στο πρώτο καρέ, που σε προδιαθέτει για το τι πρόκειται να ακολουθήσει. Ένα επτά θα το βάλουμε.

Στα πλην να αναφέρουμε το ότι τα ελληνικά κείμενα ήθελαν λίγη περισσότερη επιμέλεια, ιδίως στην αντιγραφή των Γαλλικών. Στο σημείο που ο Ντόναλντ αρχίζει να λέει άλλ’ αντ’ άλλων, χρειαζόταν μικρότερη γραμματοσειρά, ώστε να χωρέσουν όλα όσα έλεγε, αντί να μπουν αποσιωπητικά, και να χρειάζεται να διαβάσουμε τη μετάφραση, για να δούμε τι έλειπε και να ψάξουμε να βρούμε και το πρωτότυπο, ώστε να βεβαιωθούμε ότι η μετάφραση δεν έβαζε λόγια στο στόμα τού Ντόναλντ.

Ακολουθεί η στήλη τού JimR,

ένα αφιέρωμα στις ελαιογραφίες τού Carl Barks,

και μια συνέντευξη  του Carl Barks από το βιβλίο Carl Barks Conversations.

Στη συνέχεια έχουμε ένα εναλλακτικό εξώφυλλο για την ιστορία το δεύτερο πιο πλούσιο παπί τού κόσμου, τού Carl Barks, που σχεδίασε o JimR ως φόρο τιμής στον μεγάλο σχεδιαστή.

Ακολουθεί μια μάλλον αδύναμη μονοσέλιδη πρωταπριλιάτικη ιστορία αγνώστου δημιουργού, με σχέδιο ξεπατικωτούρα (και όχι ξεπατικοσούρα ή ξεπατικοτούρα, αν μας διαβάζει ο JimR) από την ιστορία μια του ψεύτη δυο του ψεύτη τού Carl Barks. Δεν θα πω ότι πρόκειται για λογοκλοπή, αλλά ότι όταν κάποιος χρησιμοποιεί υλικό ενός άλλου δημιουργού για να συνθέσει ένα φόρο τιμής, καλό είναι να το αναφέρει ρητά, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει με την ιστορία Big Feet τού Marty Greim, που δημοσίευσε η Gladstone στο Donald Duck 249, χωρίς να αναφέρει ότι είχε φτιαχτεί ως φόρος τιμής στον Μπαρκς, χρησιμοποιώντας πόζες από δικές του ιστορίες, και ότι γι’ αυτό ακριβώς την είχαν δημοσιεύσει.  Οι αναγνώστες τούς κράξανε, και χρειάστηκε να εξηγήσουν στη στήλη της αλληλογραφίας περί τίνος επρόκειτο, τρία τεύχη αργότερα.

Ακολουθούν strips τού Taliaferro (στα Γαλλικά, για κάποιο λόγο)

και του Barks,

και στη συνέχεια ένα αφιέρωμα στη λογοκρισία στο έργο τού Barks.

Το τεύχος κλείνει με fan art, απ’ όπου θα ξεχωρίσουμε το ολοσέλιδο σχέδιο του Σταύρου Βραχλιώτη, στην οποία βλέπουμε τον Ντόναλντ ως Spawn.

Στο επόμενο τεύχος, που φιλοδοξεί να κυκλοφορήσει στις 30 Απριλίου, θα διαβάσουμε την ιστορία ένα σομπρέρο γεμάτο χρυσάφι, που προοριζόταν για το τεύχος αυτού του μηνός, με καινούργιο, σχεδόν αξιοπρεπές εξώφυλλο. (Συγκρίνετέ το με το αρχικό, αν δεν το έχετε δει.) Λέω «σχεδόν», διότι κάτι δεν πάει καλά. Λες και είναι τραβηγμένο προς τα πάνω. Στη μικρογραφία φαίνεται εντάξει, άρα μάλλον το πρόβλημα είναι στη σελίδα τής διαφήμισης.

Αν έχουμε να παρατηρήσουμε κάτι στο νέο εξώφυλλο, είναι ότι αυτό, που κρατάει ο Σκρουτζ, δεν είναι σβώλοι χρυσού, όπως λέει το κείμενο στη σελίδα 3, αλλά ράβδοι. Ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος, θα το μάθουμε τον άλλο μήνα.

———

Ομολογώ ότι, έχοντας απογοητευτεί από το τέταρτο τεύχος και μη περιμένοντας πολλά από τις ιστορίες που είχαν ανακοινωθεί για το επόμενο, σκόπευα να σταματήσω αυτές τις παρουσιάσεις. Όμως, το σημερινό τεύχος με εξέπληξε ευχάριστα, παρ’ όλον ότι δίνει την αίσθηση ότι φτιάχτηκε βιαστικά, προκειμένου να καλύψει το κενό, που άφησαν οι δύο ιστορίες, που ήταν προγραμματισμένες, αλλά δεν ήταν έτοιμες για δημοσίευση. Και πάλι ανυπομονώ να διαβάσω το επόμενο τεύχος, αν μη τι άλλο για να μάθω τι θα γίνει με το πετράδι τού Που Γι.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο .