Για τον εορτασμό των πέντε χρόνων τής Κόμιξ Wiki, τα παιδιά που βγάζουν το ομώνυμο ηλεκτρονικό περιοδικό, που το παρουσιάζουμε και εδώ, αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν μια έντυπη έκδοσή του, ελληνιστί φανζίν. (Από το fanzine, ήτοι fan magazine, όπου fan είναι σύντμηση του fanatic, ήτοι ο φανατικός. Η σύντμηση της σύντμησης, ω σύντμηση, αλλά και αντιδάνειο!) Το τεύχος διατίθεται από την Παρασκευή στην εκδήλωση με πενάκι και σκαπάνη, η οποία ολοκληρώνεται απόψε το βράδυ. Προλαβαίνετε ακόμα να πάτε, να πείτε μια καλησπέρα στα παιδιά και να ρίξετε μια ματιά στο τεύχος από κοντά. Εν τω μεταξύ, πάμε κι εμείς να του ρίξουμε μια ματιά.
Κατ’ αρχάς, να αναφέρουμε ότι, σύμφωνα με το I.N.D.U.C.K.S. (στο οποίο είναι ήδη καταχωρισμένο το τεύχος, και από το οποίο μεταφορτώσαμε τις περισσότερες από τις εικόνες, που ακολουθούν, για να γλυτώσουμε το σκανάρισμα), πρόκειται μόλις για το τρίτο ελληνικό φανζίν Ντίσνεϋ.
Το πρώτο πράγμα, που μας τραβάει την προσοχή, είναι η ποιότητα εκτύπωσης, που είναι εξαιρετική. Η εκτύπωση είναι σε χοντρό γυαλιστερό χαρτί, και τα εξώφυλλα είναι από γυαλιστερό χαρτόνι.
Το τεύχος έχει 40 σελίδες διαστάσεων λίγο μεγαλύτερων από το νέο Μίκυ Μάους, και η τιμή είναι 3,50 €.
Η πρώτη ιστορία είναι μια μονοσέλιδη με τίτλο Disney Civil War: Donald v. Gladstone, όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, εμφύλιος πόλεμος Ντισνεϋ: Ντόναλντ εναντίον Γκαστόνε. Σχέδιο καλούτσικο και υπόθεση αστεία, που φαντάζομαι ότι σατιρίζει τις σειρές Civil War και Civil War II τής Marvel, η δεύτερη από τις οποίες κυκλοφορεί αυτόν τον καιρό. Βέβαια, δεν είναι καθόλου σαφές ότι πρόκειται για μια μονοσέλιδη σάτιρα και όχι για την πρώτη σελίδα μιας ιστορίας, η οποία θα δημοσιευτεί, αν δημοσιευτεί, κάποτε κάπου αλλού. Δεν ξέρω ποιο από τα δύο ισχύει.
Ακολουθεί η ιστορία το καπέλο φωλιά, σε σενάριο και σχέδιο JimR, που την είχαμε διαβάσει στο ένατο τεύχος τού ηλεκτρονικού περιοδικού τής Κόμιξ Wiki. Εκεί την είχαμε διαβάσει μαυρόασπρη, αλλά εδώ την διαβάζουμε χρωματισμένη.
Αντιγράφουμε από την παρουσίαση εκείνου του τεύχους: Η τελευταία μόδα στη Λιμνούπολη είναι το καπέλο φωλιά, ένα άσχημο καπέλο, που το φοράνε όλοι. Όταν η Νταίζυ αναφέρει στον Ντόναλντ και τον Γκαστόνε, πόσοι πολλοί φοράνε αυτό το καπέλο, ξεκινάει ένας αγώνας για το ποιος θα της πάρει ένα τέτοιο καπέλο, για να τη συνοδεύσει στο χορό τής λέσχης των άπορων… χαβιαροφάγων. Ποιος θα κερδίσει;
Εκεί είχαμε γράψει, για το ότι η ιστορία ήταν αχρωμάτιστη, ότι αυτό όχι μόνον δεν αφαιρεί κάτι από αυτήν, αλλά ίσως και να της προσθέτει, καθώς δεν κάνει έντονη την αντίθεση ανάμεσα στον επαγγελματικό χρωματισμό και στο ερασιτεχνικό σχέδιο, το οποίο, παρεμπιπτόντως, έχει βελτιωθεί πολύ και συχνά δεν ξενίζει καθόλου.
Έχοντας διαβάσει την χρωματισμένη εκδοχή, τολμώ να πω ότι τελικά το χρώμα κάτι προσθέτει. Αν μη τι άλλο, κατάλαβα επιτέλους γιατί το λέγανε καπέλο φωλιά!
Η ιστορία, τώρα, ήταν πολύ αστεία, με πολλές λεπτομέρειες στο σχέδιο και με πάμπολλα γκαγκ στο υπόβαθρο. Οκτώ.
Ακολουθεί ένας μονοσέλιδος επίλογος, σε σενάριο και σχέδιο John Arp (κατά κόσμον Γιάννη Αράπη), που διαφημίζει την ιστορία το πετράδι τού Που Γι, που δημοσιεύεται σε συνέχειες στην ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού.
Συνεχίζουμε με την ιστορία τηλεοπτική αποτυχία, από το ενδέκατο τεύχος τού ηλεκτρονικού περιοδικού. Το σενάριο και το σχέδιο είναι του Darrell, σύμφωνα με τη σελίδα περιεχομένων, αν και στο ηλεκτρονικό περιοδικό αναφερόταν ότι το σενάριο ήταν του Petross21 και το σχέδιο του Comic Fun.
Αντιγράφουμε από τη σχετική παρουσίαση: Ο Σκρουτζ είναι απελπισμένος, γιατί το τηλεοπτικό του κανάλι έχει μηδαμινή τηλεθέαση, σε σχέση με το κανάλι τού Ρόμπαξ. Ο Ντόναλντ θα του προτείνει τη λύση. Όμως, η μόδα και τα γούστα τού κοινού αλλάζουν από μέρα σε μέρα…
Το σχέδιο είναι αυτό που βλέπετε—δεν λέω τίποτε παραπάνω. Όμως, η ιστορία είναι πολύ ωραία σπασμένη σε καρέ, τα οποία είναι κι αυτά πολύ ωραία στημένα το καθένα. Ως προς την υπόθεση, θα έλεγα ότι επιτέλους να και ένας δημιουργός που είναι επίδοξο μέλος τής ιταλικής σχολής και όχι επίδοξος Don Rosa, καθώς κάτι τετρασέλιδες ιστορίες, που ουσιαστικά αποτελούν στήσιμο για το γκαγκ στο τελευταίο καρέ, τις βλέπουμε συνήθως στο Μίκυ Μάους. Όμως, το στήσιμο των καρέ θυμίζει Rosa, οπότε ο δημιουργός έχει επιρροές και από εκείνον! Πλάκα πλάκα, ένα επτά θα το βάλω στην ιστορία, παρά το σχέδιο!
Ακολουθεί η μονοσέλιδη ιστορία το φανζίν, σε σενάριο και σχέδιο Darrell.
Ο Ντόναλντ και τα παιδιά δείχνουν στον Σκρουτζ ένα φανζίν (ίσως αυτό το φανζίν). Αρχικά ο Σκρουτζ εκνευρίζεται και τους το κατάσχει, αλλά όταν το διαβάσει, θα ενθουσιαστεί και θα εκμεταλλευτεί την ιδέα στο έπακρο.
Σχέδιο μάλλον άσχημο. Καλούτσικη ιστορία ως ιδέα, αλλά κάπου ήθελε περισσότερο δέσιμο η τελευταία αράδα με τα προηγούμενα.
Ακολουθεί η μονοσέλιδη ιστορία όλα των… θείων δύσκολα από το έκτο τεύχος τού ηλεκτρονικού περιοδικού, σε σενάριο και σχέδιο JimR.
Συνεχίζουμε με την ιστορία ο πατσάς, κι αυτή από το έκτο τεύχος τού ηλεκτρονικού περιοδικού, σε σενάριο John Arp, που πιθανόν να είναι ο ίδιος με τον Johnny12575, που αναφερόταν στο ηλεκτρονικό περιοδικό ως ο δημιουργός.
Το σχέδιο πρέπει να είναι εν μέρει ξεπατικωτούρα από Μπαρκς, ενώ για την υπόθεση συνέλαβα τον εαυτό μου να αντιδρά ότι δεν είναι δυνατόν να είναι πατσάς αυτό που τρώει ο Σκρουτζ, αφού δεν έχουν στην Αμερική, και ότι έχει γίνει λάθος στη μετάφραση. Με άλλα λόγια νόμιζα ότι διάβαζα μία μονοσέλιδη ιστορία τού Μπαρκς!
Ακολουθεί η μονοσέλιδη ιστορία πώς να τσιμπήσετε εισιτήρια σε μεγάλη ουρά, σε σενάριο και σχέδιο JimR.
Ο Ντόναλντ σκαρφίζεται ένα σχέδιο για να παρακάμψει την ουρά στα εισιτήρια. Το σχέδιο δουλεύει, αλλά με μεγαλύτερη επιτυχία απ’ ό,τι θα έπρεπε. Τουλάχιστον αυτό κατάλαβα, διότι πάλι το τελευταίο καρέ δεν δένει τόσο καλά με τα προηγούμενα. Δεν θα έπρεπε ο Ντόναλντ, αφού έτρωγε το ξύλο τής χρονιάς του, να βρισκόταν στο τέλος της ουράς, ακόμα πιο πίσω απ’ όσο ήταν πριν, αντί να βρεθεί μέσα στον κινηματογράφο;
Το τεύχος κλείνει με την ιστορία Νταίζυ Selfie, σε σενάριο και σχέδιο Angel.Tze. Σχέδιο καλούτσικο και υπόθεση που δεν την κατάλαβα, διότι δεν είχα ιδέα τι είναι το duck face. Δεν λέω, τώρα που το έμαθα, η υπόθεση είναι ευρηματική, αλλά θεωρεί δεδομένο ότι ο αναγνώστης γνωρίζει πράγματα, που δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει.
Το τεύχος συμπληρώνουν διάφορα άρθρα, κάποια από αυτά ελαφρώς αυτοαναφορικά, για την Κόμιξ Wiki και τους συντελεστές της. Ξεχωρίζουν ένα άρθρο για τον Paolo Mottura, το οποίο συνοδεύεται από ένα πρωτότυπο σχέδιό του, φτιαγμένο ειδικά για το περιοδικό, καθώς και μία συνέντευξη με τον Marco Gervasio.
Ήδη υπάρχουν σχέδια για δεύτερο τεύχος. Φαντάζομαι ότι αυτό θα εξαρτηθεί από το αν το πρώτο τεύχος θα βγάλει τα έξοδά του. Αν όντως κυκλοφορήσει δεύτερο τεύχος, θα είναι το πρώτο ελληνικό φανζίν Ντίσνεϋ, που το καταφέρνει!
———
Ήταν ένα ενδιαφέρον τευχάκι, που από τη μια προσπαθεί να είναι ένα δειγματολόγιο της δουλειάς, που γίνεται στο ηλεκτρονικό περιοδικό, κι από την άλλη απευθύνεται στους αναγνώστες τού ηλεκτρονικού περιοδικού, προσφέροντας βελτιωμένες εκδόσεις ιστοριών, που ήδη έχουν διαβάσει, αλλά και κάποιο πρωτότυπο υλικό, με τη μορφή μονοσέλιδων ιστοριών. Ως προς το πρώτο σκέλος, είναι ολοφάνερη η έλλειψη μιας μεγάλης περιπέτειας, που είναι το δυνατό χαρτί τού ηλεκτρονικού περιοδικού, αλλά προφανώς σε σαράντα μόλις σελίδες δεν ήταν δυνατόν να χωρέσει κάποια, χωρίς να μονοπωλήσει το περιοδικό.
Όπως είπαμε και στην αρχή, μεγάλη εντύπωση έκανε η εξαιρετική ποιότητα εκτύπωσης. Επίσης, μεγάλη εντύπωση μου έκανε η γλωσσική επιμέλεια, που είναι το αδύνατο σημείο τής ηλεκτρονικής έκδοσης. Εδώ δεν εντόπισα ούτε ένα ορθογραφικό σφάλμα. Γνωρίζω, μάλιστα, ότι χρειάστηκε να γίνει και μια μικροεπέμβαση στο εξώφυλλο με πρόγραμμα ζωγραφικής, για να διορθωθεί ένα ορθογραφικό σφάλμα, που είχε παρεισφρήσει εκεί. Μπορείτε να εντοπίσετε πού μπορεί να ήταν;
Όπως επίσης είπαμε και στην αρχή, αν περάσετε απόψε από το με πενάκι και σκαπάνη, ρίξτε μια ματιά στο περιοδικό. Διαφορετικά, ελπίζω η παρουσίαση αυτή να σας βοηθήσει να σχηματίσετε μιαν άποψη για το αν θέλετε να το αγοράσετε ή όχι. Φαντάζομαι ότι τις επόμενες μέρες θα δημοσιευτούν λεπτομέρειες στην Κόμιξ Wiki για το πώς μπορούν να αποκτήσουν το τεύχος όσοι δεν πήγαν στην εκδήλωση.
Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.
talent τελεία τζι αρ
Comics Loft 
Πρέπει να έχετε συνδεθεί για να σχολιάσετε.