ΝΕΟ ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ 139—ΤΟ ΟΓΔΟΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Κυκλοφόρησε σήμερα το τεύχος 139 τού νέου Μίκυ Μάους, με τον Πλούτο να μας προτρέπει κι αυτός να χρησιμοποιήσουμε το hashtag #diavazw_miky_maoys_giati, το οποίο συνεχίζει να μην το έχει χρησιμοποιήσει κανένας. Πάμε να δούμε τι άλλο μάς επιφυλάσσει το καινούργιο τεύχος.

Όπως κάθε εβδομάδα, είδαμε πρώτα τα περιεχόμενα του τεύχους και το βράδυ, αφού το διαβάσαμε, προσθέσαμε και τα σχόλιά μας.

Προεπισκόπηση του τεύχους μπορείτε να δείτε εδώ.

Το τεύχος ξεκινά με την ιστορία το όγδοο θαύμα τού κόσμου, σε σενάριο και σχέδιο Marco Gervasio.

Ο σκηνοθέτης Καρλ Ντάκχαμ επιστρέφει από το νησί τού κρανίου με έναν ανεκτίμητο θησαυρό, τον οποίο παρουσιάζει στο κοινό σε ένα μεγάλο θέατρο. Ο λόρδος Κουάκετ και η Ντόλυ Πάπρικα δεν μπορούν να απουσιάσουν από την παρουσίαση, για λόγους ευνοήτους. Όταν, όμως, αποκαλύπτεται ότι ο θησαυρός είναι ένας γιγαντιαίος γορίλλας ονόματι Γκονγκ, αλλάζουν σχέδια και, αντί να κλέψουν τον ανύπαρκτο τελικά θησαυρό, αποφασίζουν να κλέψουν τον γορίλλα, για να τον στείλουν πίσω στην πατρίδα του. Ακολουθούν σκηνές που θυμίζουν την ταινία King Kong, της οποίας η ιστορία προφανώς αποτελεί παρωδία, και τελικά ο γορίλλας επιβιβάζεται στο φαντομιοσκάφος, ένα φουτουριστικό υποβρύχιο, για να επιστρέψει στην πατρίδα του. Έτσι, ο Ντάκχαμ μένει με άδεια χέρια. Θα μπορούσε να γυρίσει την περιπέτεια αυτή σε ταινία, αλλά, επειδή δεν πίστευε ότι μια τέτοια ταινία θα έβρισκε ανταπόκριση στο κοινό, την ταινία τελικά την γύρισε ο Μέρριαν Κούπερ.

Ωραίο, μοντέρνο σχέδιο και ωραία υπόθεση με εντυπωσιακή δράση, φόρος τιμής στην ταινία τού Κούπερ. Ωραία και η έμμεση αναφορά στον Σούπερμαν—μπορείτε να τη βρείτε; Οκτώ με εννέα άνετα.

Οκτώ με εννέα μεν, αλλά κάποιες ενστάσεις πρέπει να τις αναφέρω. Η βασική είναι η υπερβολική χρήση τεχνολογίας από τον Φαντομία, που φτάνει στα όρια του αναχρονισμού: ατομικό ελικόπτερο, φορητό (ενσύρματο;!;!;) τηλέφωνο και, βέβαια, το φαντομιοσκάφος. Η δεύτερη ένσταση ίσως να είναι ένα σφάλμα στη μετάφραση, καθώς υποτίθεται ότι ο Γκονγκ είχε αδυναμία στο χυμό βύνης. Δεδομένου ότι η βύνη είναι κριθάρι, το οποίο βρέχεται, μέχρι ν’ αρχίσει να φυτρώνει και εν συνεχεία ξηραίνεται με θερμό αέρα, εξ ορισμού δεν μπορεί να βγάλει χυμό! Να πρόκειται για μπύρα; Δύσκολο, διότι αυτό το ποτό το πίνει και ο Κοπέρνικος, ο πρόγονος τού Κύρου, από το μπουκάλι με το καλαμάκι. Να πρόκειται για το αναψυκτικό malta, που παράγεται από βύνη, αλλά δεν έχει αλκοόλ; Κι αυτό δύσκολο, διότι το πίνουν κυρίως στη νότιο Αμερική. Να πρόκειται για malted milk, που το πίνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες; Αυτό είναι ένας χυλός από βύνη, αλεύρι και γάλα εβαπορέ, οπότε πάλι κολλάμε στο μπουκάλι με το καλαμάκι!

Ακολουθεί το τέταρτο και τελευταίο μέρος τής ιστορίας το μεγάλο ράλλυ, με τίτλο στο παρόν, σε σενάριο Bruno Enna και σχέδιο Alessandro Perina.

Ο κύριος με τα γένια και τα πολλά ρολόγια, που εμφανίστηκε στο τέλος τού προηγουμένου μέρους, είναι ο μέγας παντεπόπτης τού χρόνου. Ο Τζιν αποδεικνύεται ότι δεν είναι παρά ένας από τους πολλούς υπηρέτες τού παντεπόπτη, με αρμοδιότητα να καθαρίζει το γραφείο του και ο οποίος αποφάσισε να πάρει μια πρωτοβουλία, για να δείξει τι αξίζει. Η πρωτοβουλία αυτή είχε τελικά ως αποτέλεσμα να εξασθενίσει η υφή τού χωροχρόνου, και γι’ αυτό ο παντεπόπτης σταμάτησε εσπευσμένα το ράλλυ. Για να μη μείνουν τα παπιά και οι υπόλοιποι στο κενό, όπου κατοικεί ο παντεπόπτης, περιμένοντας περίπου μια αιωνιότητα, μέχρι να αναπληρωθεί η ενέργεια, που χάθηκε εξ αιτίας των δύο προηγουμένων ράλλυ, αποφασίζεται να γίνει ένα τελευταίο ράλλυ, αυτή τη φορά στο παρόν, με τα αυτοκίνητα κατάλληλα τροποποιημένα, ώστε να αποδώσουν την ενέργεια, που είχαν συσσωρεύσει. Έτσι θα ξεκινήσει ένας τελευταίος αγώνας προς το θησαυροφυλάκιο, με ένα ένα τα αυτοκίνητα να βγαίνουν εκτός μάχης. Τελικά ο Σκρουτζ θα είναι ο νικητής και θα πάρει πίσω την πρώτη του δεκάρα. Όσο για τον Τζιν, αυτός θα τιμωρηθεί παραδειγματικά. Ή, μήπως, όχι;

Αρκετά καλό, μοντέρνο σχέδιο και υπόθεση η οποία, αν μη τι άλλο, συνεχίζει να αρνείται να τυποποιηθή, παρουσιάζοντάς μας τρία παρόμοια ράλλυ. Όμως το πρώτο μέρος τής ιστορίας δαπανά πάρα πολύ χρόνο σε επεξηγηματικές συζητήσεις, που προσπαθούν να εξηγήσουν, αλλά και να δικαιολογήσουν την ουσιαστικά από μηχανής λύση, που δόθηκε. Το δεύτερο μέρος, με την καταιγιστική δράση του, αντισταθμίζει το αργό πρώτο μέρος, αλλά από υπόθεση μηδέν. Αν είστε σαν και μένα, που όταν βλέπω μια ταινία, ανυπομονώ να τελειώσει η καταδίωξη των αυτοκινήτων, για να συνεχιστεί η υπόθεση, δεν θα βρείτε και πολλή απ’ αυτήν. Νομίζω ότι πάνω από επτά δεν θα βάλω.

Είχαμε, λοιπόν μια αντιφατική σειρά, που από τη μια κατάφερε να μας κρατάει αδιάλειπτο το ενδιαφέρον για τέσσερα επεισόδια, από την άλλη, όμως, δεν μας άφησε και πολλά. Συνολικά θα βάλουμε στη σειρά γύρω στο επτά.

Συνεχίζουμε με την ιστορία η σκιά τού μαυροΐσκιωτου, σε σενάριο Pietro Zemelo και σχέδιο Vitale Mangiatordi.

Στην Ανταρκτική πέφτει ένας μετεωρίτης, και ομάδες επιστημόνων σπεύδουν να τον μελετήσουν. Μαζί τους πηγαίνουν και ο Ήτα Βήτα με τον Μίκυ, καθώς ο Ήτα Βήτα έχει την αίσθηση ότι δεν πρόκειται για μετεωρίτη, αλλά για κάτι κακό. Ο μετεωρίτης, εκτός από κρατήρα, φαίνεται ότι έχει ανοίξει και μία σήραγγα. Όταν οι επιστήμονες μπαίνουν στη σήραγγα, για να την εξερευνήσουν, ένας ένας αρχίζουν να εξαφανίζονται…

Καλό, μοντέρνο σχέδιο, το οποίο όμως δεινοπαθεί από την επιλογή τής Καθημερινής να παραμορφώνει τα σχέδια, για να μην αφήνει πολύ κενό στο χαρτί, που έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί, για να διαφοροποιήσει το δικό της Μίκυ Μάους από αυτό του Τερζόπουλου. Το ελαφρώς οβάλ σχήμα, που έχει επιλέξει να δώσει ο σχεδιαστής στο κεφάλι τού Μίκυ, καταντά, με την επιμήκυνση, αντιαισθητικό. Κύριε Αρχισυντάκτα, καιρός είναι να παραδεχτείτε το λάθος σας στην επιλογή διαστάσεων τού νέου Μίκυ Μάους και ή να αφήνετε μεγαλύτερο περιθώριο πάνω και κάτω στις σελίδες, ώστε να μην παραμορφώνονται, ή να αλλάξετε τις διαστάσεις τού περιοδικού. Το τελευταίο το είχε κάνει πάνω από μία φορά και ο Τερζόπουλος, οπότε δεν είναι κάτι κακό.

Για την υπόθεση, τώρα, έχουμε μια κλασική ιστορία τρόμου, η οποία γίνεται ακόμα πιο τρομακτική, με το να μη βλέπουμε το τέρας σχεδόν μέχρι το τέλος τής ιστορίας. Ένα πολύ τρομακτικό τέρας, να επισημάνω, που ίσως να κάνει πολλά παιδιά να χάσουν τον ύπνο τους! Οκτώ με εννέα και εδώ.

Όμως, έχω και εδώ μία ένσταση: από εκεί που ο Ήτα Βήτα δεν είχε ιδέα τι συνέβαινε, ξαφνικά άρχισε να μιλάει για τον μαυροΐσκιωτο, το τέρας, που αναφέραμε πιο πάνω. Επίσης να πω ότι, όταν αποκαλύφθηκε η ταυτότητα αυτού που έφτασε πρώτος στον κρατήρα, μόνο έκπληξη δεν ήταν. Θα έπρεπε να τον είχαν σχεδιάσει κάπως διαφορετικά. Έχω και μια ένσταση ως προς το όνομά του, αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα, για να μην αποκαλύψω το τέλος.

Ακολουθεί η ιστορία διάσημοι έρωτες, σε σενάριο Vito Stabile και σχέδιο Vito Stabile, από τη σειρά να την ακούς την Ντόρις Ντακ.

Οι ανιψιές τής Νταίζυ είναι ερωτευμένες με τα ινδάλματά τους. Η Παπερ… (πού το βρήκαν αυτό το «Ντόρις») αναλαμβάνει να τις νουθετήσει. Καλές συμβουλές, αλλά και ένα καλό παγωτό, έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, όμως… δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις!

Απαίσια σχεδιασμένη Νταίζυ, καλά σχεδιασμένες ανιψιές και πολύ καλά σχεδιασμένη Παπ… Ντόρις. Συγκρίνετε, ας πούμε, το πρώτο καρέ τής ιστορίας, όπου η Νταίζυ και η Π… Ντόρις θα έπρεπε να είχαν παρόμοια ράμφη, αλλά… δεν.

Απλή ιστοριούλα, με κάποιες καλές συμβουλές, που όμως δεν ξέρω αν θα μπορούσε να τις ακούσει ένας έφηβος (πάει, μεγάλωσαν και οι ανιψιές τής Νταίζυ) που βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση, οπότε η ιστορία εκφυλλίζεται στο στήσιμο ενός γκαγκ. Έξι.

Το τεύχος κλείνει με την ιστορία αίσθημα προσμονής, σε σενάριο Pietro Zemelo και σχέδιο Marco Mazzarello.

Ο Πασχάλης είναι ερωτευμένος με μία κοπέλα, που συχνάζει στο Στάρντακς τής περιοχής, όμως είναι πολύ δειλός και δεν τολμάει να της το πει. Ο Φέθρυ θα προσπαθήσει να τον βοηθήσει και θα σπείρει το χάος. Όμως, τελικά είχε τη σωστή ιδέα.

Μέτριο σχέδιο και μέτρια ιστορία, αλλά με όμορφο τέλος, μετά την αποχώρηση του Φέθρυ. Εξήμισι με επτά.

Την επόμενη εβδομάδα θα διαβάσουμε τις ιστορίες:

• Ο Φαντομίας στα χιόνια, σε σενάριο και σχέδιο Marco Gervasio.
• Ο σφετεριστής τού κόκκινου πλανήτη, σε σενάριο Giorgio Figus και σχέδιο Graziano Barbaro.
• Ταινίες θρίλερ (ή κάπως έτσι), από τη σειρά πάμε σινεμά; σε σενάριο Marco Bosco και σχέδιο Stefano Intini.
• Idee… geniali (=ιδέες… λαμπρές), σε σενάριο και σχέδιο Enrico Faccini.

Αυτήν την εβδομάδα έχουμε δύο ιστορίες από το Topolino 3113, που κυκλοφόρησε στις 28 Ιουλίου 2015, συμπληρωμένες από άλλες τρεις πρόσφατες ιστορίες, που κυκλοφόρησαν μεταξύ 2014 και 2015.

Πολύ καλές οι ιστορίες με τον Φαντομία και τον Μίκυ, αρκετά καλό και το κλείσιμο του μεγάλου ράλλυ και μια-δυο σκάλες κατώτερες οι άλλες δύο ιστορίες. Μέσος όρος για το τεύχος, επτά με επτάμισι.

Τις παρουσιάσεις τού εβδομαδιαίου ΜΙΚΥ ΜΑΟΥΣ μπορείτε να τις βρείτε συγκεντρωμένες εδώ.

Αυτή η εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Μη εισαγόμενο.