Το λιβάδι με τους μαργαρίτες (2)

Στην παρουσίαση για το λιβάδι με τους μαργαρίτες τού Αθανασίου Φωτιάδη, ανέφερα κάποια διαφημιστικά φυλλάδια με εικονογραφημένα αποσπάσματα από το βιβλίο, τα οποία είχε κυκλοφορήσει μια φαρμακευτική εταιρεία.

Τα φυλλάδια αυτά ευρέθησαν, καταχωνιασμένα στο βάθος τού παταριού, ποιος ξέρει από πότε, οπότε σας τα παρουσιάζω ευθύς!

Πρόκειται για μια σειρά από δίφυλλα, εικονογραφημένα από τον γελοιογράφο Ηλία Σκουλά. Στην πρώτη σελίδα είναι το εξώφυλλο τής σειράς, όπου ο σχεδιαστής παίζει με τα δύο είδη μαργαριτών, αρσενικό και θηλυκό.

Το «ζουμί» είναι στη δεύτερη και στην τρίτη σελίδα, με αποσπάσματα από τα δύο βιβλία τού Φωτιάδη (το λιβάδι με τους μαργαρίτες και το περιβόλι με τους μαργαρίτες) και μια γελοιογραφία τού Σκουλά, που εικονογραφεί κάτι από το κείμενο.

Από τις ταχυδρομικές σημάνσεις, στην τέταρτη σελίδα τών φυλλαδίων, μαθαίνουμε ότι η σειρά κυκλοφόρησε από το Φεβρουάριο μέχρι το Δεκέμβριο τού 1968.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην εικονογράφηση τών 15 φυλλαδίων, που επιζούν στα χέρια μου, με ένα μικρό απόσπασμα από την αντίστοιχη σελίδα, έτσι για να σας τραβήξω το ενδιαφέρον.

Όπως και στο άρθρο για το βιβλίο, τα περισσότερα από τα κείμενα, που ακολουθούν, είναι ή νομίζουν ότι είναι γραμμένα στην καθαρεύουσα. Ελπίζω να την έχετε κρατήσει ξεσκονισμένη. (Για ποικιλία, όμως, ένα από τα σημερινά κείμενα νομίζει ότι είναι γραμμένο στη δημοτική!)

…διά του όπερ μεθ’ εαυτού έφερεν αμβλέος οργάνου του διετρήθη ο υμήν…

Την ως άνω σύζυγόν μου την ενυμφεύθην το 1934 κατόπιν πιέσεως τών γονέων μου, διότι η τότε νεολαία υπάκουε τυφλοίς όμμασιν και άνευ αντιλογίας τους γονείς έστω και εστραβλωμένη να ήτο η γνώμη του.

Ο Λουδοβίκος XVI καρατομήθηκε για πρώτη φορά το 1792.

Και εγώ και η μακαρίτισσα η γυναίκα μου Πιπινίτσα, δίδομεν την συγκατάθεσίν μας…

Η θεσπεσία στιγμή, καθ’ ήν τα ουρανόπεμπτα όμματά σου ερρίφθησαν, αβουλήτως, ως άσπιλος περιστερά, επί των εμών και τανάπαλιν, υπήρξε στιγμή παραδεισιακής ολβιότητος και αρρήτου ευτυχίας. Σε ηράσθην σφόδρα.

(Και μετά λένε ότι πολλοί ερωτοτρόπησαν με την καθαρεύουσα αλλά κανένας στην καθαρεύουσα…)

Ο γαμπρός μου πέθανε από εισβολή καρδίας.

Η Αθηνά Νικ. Λίγδα, εθαυμάζετο απτομένη των πλήκτρων, έχει εν toucher magnifique, ελέγετο περί αυτής.

Όλο μου λες ότι έχεις μαθήματα. Μήπως εγώ δεν έχω; Σοφός πια θα γίνης εσύ;

Ο ιατρός Γ. Κ. μετεφέρθη επί της οδού κλπ. κλπ.

Η καρδερίνα είναι το ωραιότατον από όλα τα πτηνά και το ποικιλώτατον. Είναι ολίγον κοκκίνη, ολίγον κιτρίνη, ολίγον σταχτερά, ολίγον μαύρη, ολίγον λευκή, ολίγον υπόλευκος.

Οι δύο ερασταί περιεπάτουν υπό δενδροστοιχίαν ανεμώνων.

Ενοικιάζονται δύο δωμάτια με ήλιον όλην την ημέραν, πλησίον τού άλσους, πλησίον τού Γκρην-Παρκ, πλησίον τού Μουσείου, με λουτρό, κουζίνα και με τον ιδιοκτήτη μεγάλης ηλικίας.

Παραπονετά κάνανε οι μουζικάντιδες τής Φιλαρμονικής τού Δήμου για ώρες δούλεψις. Ο Δήμαρχος αναγνώρισε το λιγοστό τής πλερωμής, όμως να αναμείνουν να λυθή το πρόβλημα σε τρεις μήνες. Οι φίλοι μουζικάντιδες είναι σωστό να δείξουν λογικάδα και υπομονή. Στο κάτω κάτω τόσα μερολόγια βολοσέρνουν με φτηνοπλερωμή. Το γραφτάρι μου θα είναι δίπλα στο δίκηο αίτημά τους.

ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΗΣ
θηλειά = εμπλόκιον
λεμονάδα = οξύμελι
κουμπάρος = νυμφαγωγός

Φυσικαί ανάγκαι καλούνται αι υπό τής φύσεως επιβαλλόμεναι τοιαύται. Αύται είναι η της τροφής, της ενδυμασίας και της κατοικίας. Κοινωνικαί δε ανάγκαι καλούνται εκείναι, αι οποίαι δημιουργούνται υπό τής κοινωνίας, όπως είναι η μόρφωσις, τα δημόσια θεάματα, τα δακτυλίδια, τα ωρολόγια, τα ραδιόφωνα κλπ.